- درصدد کسب اطلاعات زیاد، به هر قیمتی و از هر کانالی نباشیم. اطلاعات و حرفهای ضد و نقیض، بدون امکان تمیز و تشخیص آنها، میزان نگرانی ما را افزایش می دهد.
- منابع کسب اطلاعات خود را مدیریت کنیم. از منابع مطمئن و موثق استفاده نماییم. تا جایی که می توانیم از خبرها فاصله بگیریم.
- در جستجوی دریافت آمار لحظه به لحظه نباشیم. این اطلاعات نه تنها کمک کننده نیستند، بلکه نگرانی را افزایش می دهند.
- از اخباری که تاثیر منفی می گذارند و هیجانات منفی را بسط می دهند، فاصله بگیریم.
- زمان کمتری صرف خواندن، شنیدن یا تماشاکردن چیزهایی باشیم که اضطراب ما را افزایش می دهند.
- در مورد واقعیتهای گذشته و رویدادهای پیش رو بزرگنمایی و فاجعه انگاری نکنیم. در عین حال ناچیزانگاری هم نکنیم.
- قبول کنیم موضوع جدی است ولی میتوان با مراقبت و پیشگیری، آن را مدیریت نمود و میزان ابتلا به آن را کم کرد.
- بپذیریم که موضوع جدی است ولی مشابه سایر بیماریها، قابل مدیریت است و راه حل مطمئنی برای درمان آن پیدا می شود.
- بپذیریم بسیاری از اتفاقات در ارتباط با ویروس کرونا در اختیار ما نیست تا بتوانیم اقدامات موثری انجام دهیم. بنابراین به سمت چیزهایی برویم که در اختیار ماست. از جمله رفتارهای خودمراقبتی، رعایت بهداشت فردی، مدیریت هیجانات، نحوه تماس و ارتباط با دیگران و ...
- از واقعیتها فرار نکنیم، آنها انکار یا سرکوب نکنیم. برعکس سعی کنیم آنها را بشناسیم و زیر سوال ببریم تا افکار و احساسات بهتری داشته باشیم.
- چسبیدن بیش از حد به هر چیزی، اضطراب آور است. تا زمانی که بیش از حد به چیزی فکر کنیم، آرامش نخواهیم داشت.
- سعی کنیم نگرانی را به مساله تبدیل کنیم. بجای اینکه ذهنمان را درگیر سوالهای تکراری چه می شود .... اگر ...؟ بکنیم، از خودمان بپرسیم بهترین کاری که می توانیم انجام دهیم، چیست؟ بعد در جهت تحقق آن، گامهای عملی، اجرایی و دقیق برداریم.
- سبک زندگی سالمی اتخاذ کنیم. تغذیه مناسب، خواب مناسب، ورزش مناسب، سرگرمی و پرکردن اوقات فراغت با کارهایی که ما را شاد می کند و...
- سعی کنیم رفتار و عملکرد عادی داشته باشیم. فعالیتهای روزمره و عادی خود را حفظ کنیم.
- مثبت نگر باشیم. به جنبه های مثبت زندگیمان توجه کنیم. از چیزهایی که داریم لذت ببریم و شکرگزاری کنیم. کارهای مثبت انجام دهیم. کسانی که موجب رنجش ما شده اند را ببخشیم. برای سلامتی خود و دیگران دعا کنیم و از دیگران هم بخواهیم دعا کنند. دعا نقطه اتصال ما به نیرویی قدرتمند است که می تواند امید را در ما تقویت کند. اعمال و رفتارهای خوب دیگران را تشویق کنیم.
- از کلمات، جملات یا رفتارهای آرامشبخش، به ویژه مواردی که در گذشته به ما کمک کرده اند، استفاده کنیم.
- از روش های آرامش بخش یا مقابله ای مثل تنفس آرام یا عمیق، تصویرپردازی ذهنی و ... استفاده کنیم.
- سرمایه روانشناختی خود را که شامل امیدواری، خوش بینی، تاب آوری و خودکارآمدی است، ارتقاء ببخشیم.
- فضای زندگیمان را با هیجانات مثبت (نشاط، شادی، محبت، طنز و شوخی، خنده و ...) پر کنیم. هیجانات مثبت چراغ سبز را برای زندگی روشن می کنند.
- با افراد شاد، خوش بین، امیدوار، شوخ طبع و با روحیه قوی ارتباط برقرار کنیم.
- مرتباً به خودمان یادآوری کنیم که سالم، قوی، شاد و با نشاط هستیم و آمادگی مقابله با هر سختی و دشواری را داریم.
- احساسات و نگرانی های خود را با افراد قابل اعتماد در میان بگذاریم
- از افراد غمگین، ناامید، افسرده، دلسرد، بی انگیزه، بی حوصله، ترسو، مضطرب، بدبین، پرخاشگر، سرزنشگر، متخاصم، ... که استرس ما را افزایش می دهند، دوری کنیم.
- با مدیریت هیجانات منفی (ترس، اضطراب، غم، خشم، افسردگی و ...) و با تقویت سیستم ایمنی به جنگ ویروس کرونا برویم و مطمئن باشیم که او را شکست خواهیم داد. غم و نا امیدی، بی انگیزگی و... کمکی نخواهند کرد.
- در مواردی که ترس و اضطراب مان زیاد است یا در گذشته زمینه اضطراب، ترس، وسواس، افسردگی، بیماریهای روان- تنی، مشکلات شبه جسمی و ... داشته ایم و در حال حاضر تشدید شده اند و نمیتوانیم آنها را مدیریت کنیم، از یک روانشناس خبره کمک بگیریم
مدیریت استرس در خانواده
- در جهت ایجاد جوِّ سالم، محبت آمیز و صمیمانه بین اعضای خانواده تلاش کنیم.
- فضای خانواده را با هیجانات مثبت (شادی، نشاط، شوخی، طنز، ...) پر کنیم.
- با همدیگر بخندیم. خنده سیستم ایمنی ما را تقویت می کند.
- اوقات فراغت خانواده را با مطالعه، سرگرمی، بازی، تفریح، تماشای فیلم و سریال و ... پر کنیم.
- تا جایی که برایمان امکان پذیر است، به اعضای خانواده و نزدیکان کمک کنیم.
- با اتفاق خانواده به کارهای عقب افتاده بپردازیم.
- میزان مشارکت و همکاری در خانواده را افزایش دهیم.
- به اعضای خانواده گوشزد کنیم، آدمی از دل سختی ها و دشواری ها به پختگی و رشد یافتگی می رسد
مدیریت استرس در ارتباط با کودکان
- برای کودکانتان وقت بگذارید، تا می توانید عشق و محبت و توجه نثارشان کنید و رابطه نزدیکی با آنان برقرار کنید.
- به حرفها و نگرانی هایشان گوش دهید، با مهربانی و آرامش با آنها صحبت کنید و به آنها اطمینان خاطر دهید.
- کودکان خیلی زود خسته و بی حوصله می شوند. لذا برای اوقات فراغت آنان در شرایط جدید برنامه ریزی کنید.
- برای بازی کردن با کودکان، برنامه ریزی کنید و وقت بگذارید.
- مطالعه را به برنامه روزانه کودکان، اضافه کنید. ضمن پیشنهاد کتاب مورد نظر خودتان، اجازه دهید هر کتابی را که دوست
دارند بخوانند.
- مرور درسهای گذشته همراه با فعالیتهای جذاب و دوست داشتنی مثل برگزاری مسابقه، را مدنظر قرار دهید.
- واقعیتها را با زبان ساده و قابل درک و فهم بدون ایجاد اضطراب، برای کودکان توضیح دهید. برایشان توضیح دهید که چه
اتفاقی افتاده و چه کارهایی باید صورت گیرد.